Up Platt                                                                        

Archiv

Wat so´n "Navi" doch alls kann!

06-2017

Juni 2017

Ubbo Gerdes

 

 

Vandaag hett ja so mennigeen `n „Navigationsgerät“ in sien Auto. Man ik hebb alltied docht,

du bruukst de nich. Man denn muss mien Froo to `n Unnersöken na Bremen in dat

„Klinikum“. To `n Glück funn ik in een van mien Schuuvladens `n Kaart van Bremen un ik

weer flietig ant söken, wo ik daar woll am besten fahren kunn. Do kweem mien Swegersöhn

to de Döör rin. „Wat söchst du denn de hele Tied up de Kaart?” froog he, “du kannst doch

mien “Navi” mitnehmen. Daar giffst du „Bremen“ in un denn de Straat un du kannst los

fahren. Musst blot de hele Tied up dat Minske hören. De seggt di al waar `t langs geiht.”

 

Hmh, dat klung  ja wunnerbaar. Dat “Navi” wurr also binnen an de Schiev backt, dat anner

Enn in de Steker un wi denn anner Dag ja up Bremen an. Jungedi, dat weer ja wat mojes. Dat

Minske daar in dat Dingerees de kennde elke Straat. Se sä mi, wenn ik ofbugen muss un ok,

wovöl Meter of Kilometer ik denn smaals up de Straat fahren muss. Un wenn ik mi maal

midden in Bremen verfahren harr, sä se blot “Neu berechnen” un se funn de Padd weer. So

weren wi temelk gau bi dat “Klinikum”.

 

Namiddags harren wi noch ’n beten Tied un hebbt uns noch so ’n Settje in Bremen uphollen

Dat Auto hebbt wi  in ‘n Parkgarag ofstellt.  Na ’n lüttjen Inkoopsbummel sull dat denn tegen

Avend  weer up ‘t Huus an gahn. “Hmh, wo fahr ik denn nu am besten?” keek ik mien Froo

an. „Du hest doch dat „Navi!“ sä se. Oh ja. Ik hebb also „Aurich“ ingeven un ok uns Straat. Un

denn sünd wi losfahren. Dat daar up dat Display to lesen weer, dat he in de Parkgarag kien

Satelit finnen kunn, hebb ik heelnich sehn. Ik hebb mi up de moje Stimm van dat Froominske

verlaten un bün losfahren.

 

Se leet mi links ofbugen un rechts ofbugen, man ut Bremen kweem ik nich rut? Do sach ik

ennelk vör mi dat grode Schild “Fahrtrichtung Oldenburg”. „Kiek“, sä ik an mien Froo, „nu

hebbt wi de Padd funnen!“ Man dat Minske in dat “Navi” sä de hele Tied, dat ik weer rechts

ofbugen sull. “Villicht kennt de ja noch ’n körtere Weg”, sä ik un bün ofbogen. Man do gung

dat los. Dat Minske joog mi dör ganz Bremen un uplesd stunn ik tomaal weer vör dat

„Klinikum“. Un dat Minske sä do heel frünnelk: “Sie haben ihr Ziel erreicht. Es befindet sich

auf der linken Seite.”

 

Waarum worden de Froolüü egentlik öller as Mannlüü?

 

Daar word ja vööl över seggt of vertellt, waarum de Froolüü in d’ Snee öller worden as de
Mannlüü. De een de seggt, de hebbt betere Gene un annern weer menen de leven gesunner.
Dat is aver heelnich so. Annerlesdens hebb ik daaröver wat  in ’t Radio hört un nu weet ik
temelk seker, waarum dat mit de Froolüü so is.
 
Fangen wi maal mörgens in de Baadkamer an. De Mann de geiht sük ofbrusen, putzt sük de
Tannen, raseert sük, treckt sük an un is klaar. De Froo bruust sük ok of, putzt sük de Tannen,
smeert sük mit Creme in, pudert sük dat Gesicht, leggt sük Locken in ’t Haar, vergett ok de
Lippenstift nich un överleggt denn noch, wat se woll antrecken kann. Seggen wi maal, so fief
 
bit teihn Minüten bruukt se in de Baadkamer seker langer as de Mannminsk.
Na dat Fröhstück grippt de Mann in de Büxtaske, haalt sien Autoslödels vandag un geiht. De
Froo wöhlt meesttieds noch in hör Handtaske, findt daar de Slödels nich, söcht denn in de
Inkoopstaske, kickt denn in de Slödelkasten, rönnt dör Wohn- un Slaapkamer bit se ennelk
hör Autoslödels up de Kiekkast liggen sücht. Intüsken sünd seker al weer fief Minüten vergahn.
 
Vörmiddags in dat Koophuus. De Mann haalt sien Zedel vandag, grippt hier, grippt daar un
na teihn Minüten hett he alls wat he bruukt un is weer buten. De Froo haalt ok ’n Zedel
vandag, grippt hier, grippt daar un sücht noch dit un sücht noch dat un draapt uplesd noch ’n
Bekannte un de Klönsnack geiht los. Weer sünd seker teihn Minüten mehr vergahn.
 
Beide, de Mann un de Froo willen sük ’n paar Schoh kopen. De Mann geiht in de Schohladen
rin. Kickt, sücht ’n paar moje Schoh, passt de an, betahlt un is weer buten. De Froo geiht ok
in de Schohladen, kickt sük ‘n paar Schoh an, passt de an un stellt hör weer weg. Denn dat
tweede Paar, passt de an, stellt hör weer weg. Denn dat darde Paar usw. Dat kann d’rvan
komen, dat na fief verscheden Paar Schoh, de se anpasst hett, dat eerst Paar doch de
richdigen weren.
 
Nu will ik ja mit disse Vertellsel nich över de Froolüü her sitten, denn kunnen se mi woll all
düll wesen.  Ik will ja man blot daarmit seggen, dat de Froolüü even för alls ‘n beten mehr
Tied bruken un daarum ok driest ’n beten oller worden düren as wi Mannlüü.
 

Ubbo Gerdes

Zurück